Jakie rury nadają się na instalację gazową? Jak je łączyć, by były szczelne? Jak izolować rury i jak prawidłowo prowadzić je przez ściany?
W instalacjach gazowych stosuje się:
Przewody wykonane ze stali mogą być zastosowane zarówno w instalacji zewnętrznej (wówczas można użyć tylko połączeń spawanych) jak i wewnętrznej (wówczas można wykonać połączenia skręcane ). Obecnie niedozwolone jest prowadzenie rur stalowych w ziemi, do tego możemy stosować wyłącznie rury PE i przejścia stal/ PE. W przypadku miedzi, niedozwolone jest stosowanie jej do przewodów zewnętrznych.
Prowadzenie przewodów
Rozmieszczenie poziomych przewodów zależy od rodzaju gazu, którym zasilana jest instalacja. Jeżeli w przewodach płynie gaz ziemny, muszą one znajdować się powyżej przewodów elektrycznych, w odległości co najmniej 10 cm od najbliższego z nich. Jeśli przewodami płynie gaz płynny, przewód musi być poniżej przewodów elektrycznych i urządzeń iskrzących.
Odcinki pionowe instalacji gazowej muszą być oddalone od iskrzących urządzeń elektrycznych o co najmniej 60 cm. Należy je prowadzić po ścianach i mocować od ścian specjalnymi obejmami. Jeśli przewody instalacji gazowej krzyżują się z innymi przewodami, muszą one być od siebie oddalone o co najmniej 2 cm.
Przewody gazowe najlepiej prowadzić natynkowo. W piwnicach i suterenach jest to obowiązek, natomiast na innych kondygnacjach przewody ze stali mogą biec w bruzdach ściennych, ale nie można ich pokrywać betonem. Bruzdy można wypełnić, co najwyżej, masą tynkarską – łatwą do usunięcia i nie powodującą korozji. Nie zezwala się na wypełnianie bruzd w przypadku instalacji miedzianej.
Zgodnie z Rozporzadzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. , Dział IV, Rozdział 7, § 164. 1 przewodów instalacji gazowych nie należy prowadzić przez pomieszczenia mieszkalne (tj.: pokój dzienny, sypialnia), itd.. Natomiast § 164. 2 wskazuje już jednoznacznie o zakazie prowadzenia przez pomieszczenia mieszkalne przewodów instalacji gazowej o połączeniach gwintowanych, a także z zastosowaniem innych sposobów łącznie rur, jeśli mogą one stanowić zagrożenie bezpieczeństwa mieszkańców .
W związku z powyższym stoimy na stanowisku, iż możemy prowadzić przewody instalacji gazowej przez pomieszczenia mieszkalne tj. salon, pokój dzienny, sypialnia, itp., z zastosowaniem rur stalowych łączonych poprzez spawanie i rur miedzianych twardych bez łączeń ( należy przy tym pamiętać, że jest to nasza własna interpretacja którą każdorazowo zalecamy omówić z projektantem lub kierownikiem bud. Rura stalowa wymaga malowania specjalną farbą zabezpieczającą przed korozją np. Corina, (nie należy stosować minii czy pokostu). A następnie niezależnie od rodzaju rury, instalację należy oznaczyć farbą w kolorze ostrzegawczym żółtym.
Przejście przez przegrody
Przez ścianę zewnętrzną budynku rura gazowa powinna przechodzić na wysokości co najmniej 0,5 m nad podłogą piwnicy. Rura musi biec w specjalnej rurze osłonowej wykonanej ze stali, zwanej też tuleją ochronną. Dzięki temu rura jest zabezpieczona przed ruchami budynku wynikającymi z jego osiadania.
Jeśli rury przechodzą przez ściany i sufity, muszą być osadzone w specjalnych tulejach ochronnych, najczęściej wykonanych ze stali.
Armatura i złącza
Przewody miedziane łączy się, stosując specjalne kształtki wykonane z mosiądzu. Przewody stalowe należy spawać, a w instalacji wewnętrznej, można też stosować łączniki gwintowane. Miejsca połączeń wymagają uszczelnienia – nicią teflonową lub konopiami lnianymi koniecznie z pastą uszczelniającą. Nowoczesne pasty to emulsje polimeryzujące, które – nie powodując korozji – po nałożeniu, gwarantują doskonałą szczelność. Emulsje te mogą być także wykorzystane do renowacji starych instalacji.
Ponieważ przyłącza gazowe coraz częściej wykonuje się z polietylenu, dopuszczalne jest połączenie przyłącza z polietylenu z instalacją stalową lub miedzianą za pomocą odpowiedniego łącznika gwintowo-przejściowego: PE-stal lub PE-miedź. Przed każdym odbiornikiem musi być zainstalowany kurek kulowy i filtr z siatką.
Przewody rozdzielające, łączące instalację z odbiornikami muszą nie muszą być sztywne (króćce urządzenia mogą być łączone z przewodem gazowym za pomocą dwuzłączki). Obecnie na rynku dostępne są elastyczne przewody do kuchenek i rozciągliwe przewody do pieców gazowych. Przewody te, od 1 maja 2004 roku muszą mieć certyfikat CE i powinny być produkowane zgodnie z normą PN- EN 14800 i systemem oceny zgodności 1 (badania ogniowe), tak oznaczone przewody możemy stosować w każdym rodzaju budynków.
Każda instalacja mieszkaniowa (domowa) musi być wyposażona w gazomierz. Powinien on być umieszczony w specjalnej szafce, która zabezpieczy go przed korozją i wpływami atmosferycznymi. Jeśli gazomierz ma być zlokalizowany w pomieszczeniu, nie może to być pomieszczenie o dużej wilgoci (np. łazienka). Obecnie gazomierze należy montować na klatkach schodowych (budynki wielorodzinne) i na zewnętrznej ścianie budynku bądź ogrodzeniu (budynki jednorodzinne). Nie można też umieścić go w jednej szafce z licznikiem energii elektrycznej.
Gazomierz uzupełniony jest o zawór odcinający (kurek kulowy) z brązu lub miedzi oraz ewentualnie o reduktor ciśnienia.
W przypadku jakichkolwiek pytań dotyczących prowadzenia instalacji służymy pomocą: Specjaliści GAZ-POM